Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Esse enim, nisi eris, non potes. Non igitur bene. Duo Reges: constructio interrete. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Nemo igitur esse beatus potest. Quod cum dixissent, ille contra. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Sed ad bona praeterita redeamus.

Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Negare non possum. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Quod quidem iam fit etiam in Academia. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.