Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Duo Reges: constructio interrete. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Non semper, inquam;

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quid iudicant sensus? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Est, ut dicis, inquit; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Ut aliquid scire se gaudeant? Sin aliud quid voles, postea. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Ad eos igitur converte te, quaeso. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Nam quid possumus facere melius? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.