Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Duo Reges: constructio interrete. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Ut pulsi recurrant? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quae cum essent dicta, discessimus. Qui est in parvis malis. Eaedem res maneant alio modo. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Dat enim intervalla et relaxat. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Sed haec nihil sane ad rem; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Itaque contra est, ac dicitis; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Facillimum id quidem est, inquam. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Poterat autem inpune; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Disserendi artem nullam habuit. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.